walking dead

Namimiss kong manahimik sa isang tabi.. tumingin sa malayo at malayo sa ingay.. ewan ko ba ang panget ng taon na to para sa akin. SANDAMUKAL na gawain na kahit bakasyon ang dami ko pa ring iniisip. Hindi na nga ako nagsummer kasi ang hirap talaga ng THESIS.. pamatay na thesis.. haaayy.. di ko alam kung itutuloy ko pa.. kasi may mas malaking trabaho pa akong kakaharapin.. accreditation… waaahhh..

Napanuod ko yung movie na “Limitless” parang gusto kong magtake nung NZT48 na yun kahit isang oras lang ng tumalino naman ako. Ang hirap kasi ng maganda ka lang (hahahaha) Ang hirap talaga pag ang brain cells mo may limit. Bakit kasi di ako tinubuan ng ganung talino. Di ko rin maatim na magcopy-paste ng research ng iba. Plagiarism yun.. teacher pa naman ako ayoko sa mga nangongopya.. eh kaya siguro di ko maatim na gawin yun para lang makapasa. Kaya hanggang ngayon laging nasa isip ko yang thesis na yan kung itutuloy ko ba o pahinga muna. Tapos may problema pa sa bahay.. Haaayy sabay sabay na.. ala talaga ako sa focus ngayon sa thesis ko na to.. haayyy..

Step 1 (The Journey of being INLAVABO)

Ayyieee.. ayon na nga.. di natuloy ang sumpa na magiging masyondang dalaga.. kasi dumating na nga si Mr. Bigtime.. hindi sya si Mr. Right kasi di ko alam kung asang side sya nung nagkita kami muli..

Muli.. Yes! Muli.. kasi naman akalain mo namang yung comatose kong classmate nung high school pa ako wayback..(mga lightyears ang bibilangin) eh yun ang biglang darating..

Di ko alam kung sya talaga ang aking POOREBER.. kasi malamang kung sya talaga maghihirap kami dahil pareho kaming guro at hindi yayaman.. yayaman na lang kami sa pagmamahal..(ayiee kilig overload) ❤

Sya ang aking additional daily routine.. katext.. kachat everyday..

Masaya naman.. lalo na sya ang aking first jowa.. dahil NBSB ako dati..so magiiwas na ako sa pagababasa ng mga bitter thoughts ng mga hopeless in love.. kasi masaya ako ngayon.. haahahaha( wag naman sanang mabalis) pero dahil nasa step 1 palang kami.. enjoy lang muna.. Love.. Love.. Love.. for 2017..

Thank you God!

PATIENCE IS A VIRTUE

Minsan may mga bagay talaga sa mundo na kahit sobrang hirap… ito yung nagiging daan para makamit mo yung kaginhawahan..

Yung mga pagkakataong di mo inaakala.. na minsan napapagod ka na.. minsan magsesettle ka na.. okay lang tanggap ko na.. yung may plano ka na sa buhay mo.. na magiging ganito ako.. ito yung pupuntahan ko.. ito yung dapat gagawin ko..tapos gagawin  mong busy mo na talaga ang buong sistema mo.. pero di mo aakalaing isang araw…

Isang araw… may dadating.. tapos.. mapapa – aayyyyiiieee ka na lang..Yung sige na kahit mahopia ka na.. at least mai-try man lang.. para masabi mo sa sarili mo.. masaya naman pala pag may konting twist sa buhay mo..

May taong darating sa iyo na di mo inaakala.. hahaha..pero nagpapasalamat pa rin ako.. kay God.. kasi He will surely reward you for your patiently waiting for someone.. kung hindi man siya si someone.. okay lang .. atleast at this time.. siya yung nagiging twist sa buhay ko.. at naglalagay ng mga ngiti sa aking nakakapagod na hapong gawain..

Ewan ko kung hanggang saan makakarating yun.. eenjoyin ko na lang ang moment ng Ayieeee! ❤

#sepanx

“Never get so busy making a living that you forget to make a life”

Mukhang eto ata ang status ko ngayon.. at mukhang ganyan rin ang itsura ko kagaya ng pusa ko.. Masyado na naman akong busy ngayon.Nagpapakabusy para lang maovercome ko ang aking #sepanx…

SEPANX – short term for separation anxiety.

Minsan tinatanung ko ang sarili sa tanda ko na to (medyo 18 yrs. old pa lang hahaha..) eh nararamdaman ko pa ito at nagdadaan pa ako dito. Bakit kasi ang hirap mag-let go ng mga bagay at ng mga tao.. huhuhu.. (artymuch!). Actually, tapos na nga ang aking sepanx kahapon pa.. naeexperience ko lang uli siya pag sandamukal na paperworks ang kaharap ko.. lalo na at malapit na naman ang pasukan. Ang sarap kasing tumunganga at magmuni-muni muna bago gumawa ng maraming bagay. Doon pa lang kasi mag-aactivate ang aking braincells.. hahaha bukod sa pagkain..

Nakakasepanx lang naman kasi.. parang all of a sudden iba na ang routine mo, iba na rin ang mga kasama mo at pakikitunguhan mo kahit luma naman yung mundong kagagalawan mo.. Siguro ganyan siguro talaga ang buhay ng isang titser titseran.. Maraming sepanx na pagdadaanan.. halos taun-taon may bago.. kelangan mo lang maging confidently beautiful with a heart.

Bahala na si batman.. a new beginning again and again..

 

 

 

Musings 101

Ito ang nagiging resulta ng mahabang araw na walang pasok.. nakakapagblog ako…=) ito lang ang maipapasalamat ko kay lando… pero over ka masyado lando.. dami mong sinalanta..go away na..

Heniwaysss… It is nice to be back!!!.. 8 years na pala ako sa blogosphere nang parang wala lang…

Nahalungkat ko ang mga blogpost kong puro ka-immaturan, katatawanan at kalokohan pala ang mga post ko…di bale.. ngayon lang ako magdradrama.. I’m in the mood for being Drama Queen.. just for this time only..

Ito naman talaga ang reason kung bakit ako magpopost ngayon.. ala kasi akong makausap.. kundi ang ever loyal kong blog.. na anytime, anywhere pwede kong takbuhan.. so glad I have it.. =)

This past few weeks.. super exhausted ako sa work dahil sa dami ng PAPERWORKS, emotional, behavioral, physical, medical problems ng mga estudyante ko (perks of being a teacher ata!), studies.. (deadliest deadline ng termpaper, portfolio, research, analysis sa masteral) at higit sa lahat ang nakapagpastress sa akin ng sobra…

ay dahil sa balitang to..

“vacant… chikahan with my co-teachers…and bff

ako: (super explain na baka next year di na ako magtuturo!)

bff: ako rin ate di na rin ako magtuturo..

ako: bakit? (high pitch mode)

bff: papakasal na ako ate…

ako: (eme lang okay papakasal lang pero in high pitch) papakasal ka??? anekebe.. ang saya saya kayang maging single.. anu ka ba.. gawin mo nga akong inspirasyon.. 30 na nbsb pa rin pero masya.. enjoyin mo muna buhay mo.. bka magsisi ka… pagisipan mo nga yan.. lam na ba yan ng nanay mo.. ikaw papaluin kita sa pweeettt.. (and another million words to say in high pitch)

bff: ate kasi (sabay abot ng envelope na may picture)

ako: (binuksan ang envelope)(speechlesssss….. kinuha ang mga papel papel at pinalopalo sa table, in beast mode pero silent mode.. teary-eyed…. nagwalkout at bumili ng kwek kwek sa labas)

Siguro alam nyo na kung anung ibig sabihin nun.. di ko na kailangan iexplain  I was like..

.. para akong binagsakan ng langit at lupa.. di ko kasi matanggap na sa ganun kabilis ng panahon… at wala akong kaalam-alam ako pa ang huling nakaalam.. eh ako ang kanyang bff.. ang syaket.. syaket.. syaket .. sa bangs..

She is like my little sis.. na kasamo ko mula first year college at hanggang ngayon sa work… I didn’t expect na isesekreto nya sa akin ito ng mahabang bwan.. hindi panahon.. nauna pa ang mga utaw kong darla na sinabihan nya eh ako yung concerned citizen na dapat nakaalam nun.. at higit sa lahat she is very young and not stable too.. kahit yung halipakpak nyang jowa-jowaan ..

Di ko lam kung nakikinig sya sa sandamakmak kong payo at example ng mga katulad nyang masyadong maagang nagaasawa.. nakakalungkot lang.. wala na akong travel buddy na isang kalabit lang .. gora na kaagad.. wala na rin akong mahihingan ng pagkain na walang bayad… at kachikahan galore.. ang syaket syaket pala noh..

haaayyy..

naku Lord.. ngayon ko na kailangan ng boylet .. hindi ba uulan ng boylet….hahhaha.. napagiiwanan na ba ako ng panahon??? geeee…so sad..

pero kahit ganun pa man.. I need to be happy for her..please guide her na lang Lord.. and if ever she needs me I am always here..

Lesson learned: Nothing is permanent in this world only CHANGE..

ciao..